| 
  • If you are citizen of an European Union member nation, you may not use this service unless you are at least 16 years old.

  • You already know Dokkio is an AI-powered assistant to organize & manage your digital files & messages. Very soon, Dokkio will support Outlook as well as One Drive. Check it out today!

View
 

pms 3-3

Page history last edited by Paolo E. Castellina 4 years, 4 months ago

Lession 3-2 < > Lession  4-1 

 


Un cadò dal cel - Përchè i l’oma da manca dla Bibia - Na série ‘d 25 lession an sla dotrin-a cristian-a ch’as fonda an sla Bibia, intèisa për ij prinsipiant, ch’a l’ha ‘l but ëd giuteje a amprende dël pì grand cadò ch’i l’oma arseivù da Nosgnor


Risultato immagini per praying is difficult"

 

La preghiera a l’é pa tant belfé

 

Preghé a l’é pa parlé a nojàutri medésim coma s’a fussa na sòrt ëd meditassion. Nò, preghé a l’é adressesse a na përson-a ch’a viv, Nosgnor Dé, e, për adressesse a Dé, a venta che prima noi i lo conòssa, ch’i conòssa sò caràter e volontà.  Quajdun a podrìa bin conòss-lo nen, Dé, e antlora soa prima preghiera a dovrìa esse: “Nosgnor, i vorìa conòss-te”. A l’é mach apress ëd lòn ch’i podoma ciameje quajcòsa e dije: “A më smija che lòn ch’ì vorìa ciamete a dovrìa andé d’acòrdi con toa volontà arvelà e, s’it pense ch’a sìa bon ch’i l’àbia, i vorìa che ti ‘t ëm lo conceda”.

 

Quand ch’is ancaminoma a conòsse Dé, un-a dle prime còse ch’i amprendoma a l’é che Nosgnor a l’é pa a nòst servissi, ma ch’a l’é nojàutri ch’i l’oma da serve Nosgnor. An tùit ij cas, la preghiera a l’é quajcòsa che Nosgnor an comanda ‘d fé. Coma é-lo possibil?

 

Preghé conform a soa volontà

 

An soa prima epìstola, l’apòstol Gioann a scriv che Nosgnor a në scota cora ch’i pregoma conform a soa volontà: “Costa-sì a l'é la fiusa ch'i l'oma dë 'dnans a Nosgnor: che s'i-j ciamoma quaicòs second soa volontà, chiel a në scota” (1 Gioann 5:14). 

 

Quajvòta as sent dì ch’a l’é lë bzògn ch’an mostra a preghé, e antlora i pregoma mach quand ch’i l’oma da manca ‘d quajcòsa. An col cas-lì Nosgnor a l’é considerà coma na sòrt ëd mascon, “na forsa” che nojàutri i anvocoma mach për podèj seurte da ‘d situassion ch’an géno. Quand ch’i foma parèj, i ciamoma a Nosgnor d’esse a nòst servissi. La Bibia a dis ch’a l’é nojàutri ch’i l’oma da serve Nosgnor, e pa nen l’opòst. Nò, a l’é pa lë bzogn ch’an mostra a preghé. A l’é Dé ch’an mostra ‘l përchè e ‘l coma preghé. Chiel a veul che nojàutri i l’arconossoma coma ‘l Creator ch’a governa tute le ròbe. A veul esse arconossù coma ‘l Pare ch’as ócupa dij sò fieuj. La question, parèj, a l’é pa lòn ch’i pensoma ch’an sìa necessari, ma ‘d lòn che Nosgnor a dis ch’a n’é necessari. Lòn ch’a riguarda la preghiera i lo trovoma ‘dcò ant la Bibia.

 

La preghiera e la Lege 

 

J’Israelita dël Testament Vej a conossìo lòn ch’a l’é la volontà ‘d Nosgnor da la Lege che Chiel a l’avìa daje e ch’a l’é compendià ant ij Des Comandament  (Surtìa 20:1-17 e Deuteronomi 5:6-21). Cola Lege, a l’orìgin scrita ‘n sù doi tàulëtte ‘d pera, a l’ero guernà ant l’Erca dl’Aleansa e a l’ero stàite proclamà da Dé midem. E-lo ch’i l’oma ancora nojàutri da osserveje? E lòn ch’a l’ha da fé la Lege con la preghiera? A podrìa smijé gnente, përchè cora ch’i pensoma a “la Lege” i pensoma mach a lòn ch’i l’oma da fé o nen da fé. Na lege a buta ‘d restrission a la vita. D’àutra part la preghiera a l’é quajcòs d’àutr. A ven da nojàutri. Malgré sossì, preghiera e Lege a van ansema përchè a l’é da la Lege chi conossoma la volontà ‘d Nosgnor e s’i conossoma pa lòn che Nosgnor a veul da nojàutri, i podoma pa preghé coma ch’as deuv.

 

An sle prime, quajdun dij comandament a smija che për nojàutri a l’abia pa ‘d rilevansa. “It sassineras nen” (i l’hai mai massà gnun). “It comëttras nen d’adulteri” (sossì për tanti ancheuj a l’é na dificoltà, tutun mi i veuj bin a mia fomna o marì). “It robaras nen” (mi i son pa ‘n làder). “ It rendras nen na fàussa testimoniansa contra n'àut” (i son mai stàit an tribunal për rende testimoniansa). La Bibia, contut a l’é pa d’acòrdi con vojàutri ch’i dise parèj. Chi ch’a l’ha an òdio quajdun a l’é ciamà ‘dcò ‘n sassin. Gesù a disìa che chi ch’a guarda na fomna marià con n’anteresse ch’a sìa pì che l’ordinari, a l’ha già comëttù n’adulteri con chila an sò cheur (Maté 5:17:48). E peui, dël comandament “Rend onor a tò pare e a toa mare”, la Bibia a dis ch’a riguarda minca na sòrt ëd relassion: “òm e fomna”, “padron e dipendent”, “govern e sitadin” (Efesìn 5:22-6:20 e 1 Pero 2:13-3:7). La Bibia a lassa gnun dubi al sël fàit che la Lege  ‘d Nosgnor a sìa motobin esigenta.

 

Pura, a-i é tanti ch’a penso che quand ch’as trata dla lege ‘d Dé, lor a sio pì o meno a pòst, ch’a l’abio gnun problema, ch’a la rispeto bin e che, sèmper pì o meno, Dé a l’abia da esse sodisfàit ëd lor. Ël fàit a l’é che për la Bibia la question a l’é nen tant sèmpia. A dis pr’esempi: “Quaidun ch'a fà stima d'onoré tuta la lej, ma ch'a manchèissa 'd rispetene un sol dij sò pont, a sarìa colpèivol d'avèila trasgredìla tuta” (Giaco 2:10). Un ch’a dis: “I l’hai mai massà gnun”, ma a l’ha robà, a l’é coma s’a l’avèissa trasgredì tùit ij comandament. Ij comandament a peudo pa dësgiontesse l’un da l’àutr. La Lege antrega a l’é un-a Paròla ‘d Dé. La Bibia a parla con na vos sola e coj ch’a trasgredisso mach un dij sò comandament a mepriso tuta la Lege e a l’é n’ofèisa contra Nosgnor ch’a l’ha dàita. Gesù a compendiava la Lege dë sta manera: “Ti ‘t voreras bin a Nosgnor, tò De, ëd tut tò cheur, ëd tuta toa ànima, e ‘d tuta toa ment. Sto-sì a l’é ‘l prim e ‘l pi grand comandament ch’a-i sìa. Ël second, parèj ‘d col-là, a l’é: Ti ‘t voreras bin a tò pròssim coma a ti medésim. Da sti doi a ven-o tuti j’àutri comandament” (Maté 2:37-40). Lòn ch’a disìa Gesù ambelessì a l’era gnente ‘d neuv. A lo disìa ‘dcò ‘l Testament Vej an Deuteronòmi 6:5 e Levìtich 19:18.

 

Lë sbaruv ëd nòstra vita

 

A-i é gnun ch’a peuda osservé dël tut la Lege ‘d Nosgnor, gnanca ‘n sol comandament coma ch’as deuv, e lolì pr’ ël motiv dla corussion ëd nòstra natura causà dal pëccà. Sta situassion-sì a dovrìa fene vreman tëmma. Gnun-e ilusion! Tuti nojàutri i mancoma contra costa Lege e contra Dé minca ora e minca dì. Un proverbi piemontèis a dis: “Andoa tuti a manco gnun a ven castigà”. Nen vera. A l’é na busiardarìa: tuti a son sota ‘l giudissi ‘d condan-a ‘d Nosgnor e ‘l castigh a vnirà sens’ artard. S’iv rendeve cont ëd costa vrità a l’é bon përchè antlora i vëdde le còse coma ch’a son vreman e, arnunsiand a minca n’ilusion, i podreve s-ciairé e arsèive la solussion che Nosgnor an presenta ant l’Evangel.  

 

La  lege ‘d Nosgnor a l’é giust ch’an fasa tëmma, ma për nojàutri a-i é dë speransa, dàit che për minca n’àt ëd dzubidiensa a-i é na possibilità ‘d përdon e ‘d riabilitassion. I podoma preghé che Nosgnor an daga la pien-a përsuasion ëd nostra condission ëd pëccà e ‘d giusta condan-a ansema a la grassia dël pentiment për l’efet dlë Spirit Sant. I podoma preghé pr’ arsèive la grassia dël përdon; i podoma preghé përchè Nosgnor an mostra com é-lo ch’i podoma esse salvà grassie a Gesù Crist (Luca 11:9-13; Roman 8:14,15; Galat 4:6).

 

Pì ‘d lòn, i dovoma dovré la Bibia minca di e lesla con riverensa, con attension e con un bel ësfòrs. A l’é ‘dcò da lolì ch’a seurtirà an nojàutri l’anvìa d’osservé la Lege ‘d Nosgnor, ch’a l’é bon-a e giusta. Cora ch’i ciamoma a Nosgnor an preghiera che soa Paròla e sò Spirit an guida e an giuta, i saroma pa pì sbaruvà da la Lege ‘d Nosgnor. An farà pì nen tëmma ma i na saroma arconossent. 

 

La potensa ‘d Nosgnor

 

Soens tuti nojàutri i soma sagrinà për na ròba o n’àutra. A smija che ij sagrin a finisso mai. Da la mira dla fede cristian-a, contut, sagrisesse a l’é proibì! Ij pensé ‘d maitas, j’anchetùdin a son pa la rëspòsta giusta, nì an temp ëd guèra, nì ant temp ëd maladìa, nì cora ch’i soma dzocupà, e gnanca quand ch’a vë smija che ij cristian a sìo tròp pòchi për fé na diferensa an ësto mond maléfich. Ij dissepoj ëd Gesù a l’ero ‘dcò soens sagrinà. Lòn ch’a fà Gesù quand ch’a-j ved sagrinà? Chiel a tira l’atension ëd lor a la potensa ‘d Dé. Na vòta a-j dis ëdcò: Gent ëd pòca fej ch’i seve!”(Maté 6:30), për lòn che lor a l’avìo n’idèja tròp limità ‘d Dé, ëd lòn che chiel a peul e a veul fé. I podrìo mai avèj n’idèja tròp àuta ‘d Dé, ma soens i pensoma a chiel ëd manera tròp ëstrèita. E-lo che Dé a peul fé tut? Eh, a lo peul bin fé, o, për dila mej, nò. Chiel a peul nen dì ‘d busiardarìe o arneghé chiel medésim (1 Samuel 15:29; 2 Timot 2:13). Dé a l’é nen dëspòtich, ma a l’é tut-potent. Dé a l’é potent tant da fé tut lòn ch’a l’ha promëttù ‘d fé. I lo vedoma ciàir ant ij Salm 33 e 131.

 

Ciamé e av sarà dàit, serché e trovreve; tambussé e av deurbiran; përchè chionque ch'a ciama a 'rsèiv; e chionque ch'a serca a treuva; e a deurbiran a col ch’a tambussa” (Maté 7:7-8).

 

Ant ël lingage d’ancheuj a veul dì: preghé fintant ch’arsèive lòn ch’i l’eve ciamaje; serché fintant ch’i lo trove; séguité a tambussé fintant che la pòrta as deurb. Abie gnun dubi. Pensé nen ch’a serva nen, përchè i preghe Nosgnor, ël Tut-potent. Chiel a l’é ‘n Pare tut-potent ch’a bandona pa soe masnà ant ël frèid, se lor a lo onòro. Preghé! Serché! Tambussé! Përchè Nosgnor an lassa quajvòta lì a speté? Përchè Chiel a l’é pa ‘n fornisseur ch’a speta ij nòstri òrdin. Nojàutri i podoma pa comandeje! I podoma ciameje, implorelo, ...e avèj fiusa. Nosgnor a veul che nojàutri i l’abia fiusa an chiel, përchè ch’a l’é un Dé fedel, degn ëd fiusa. Sensa dubi Chiel an ëscota, s’a pensa ch’a sìa bon lòn ch’i-j ciamoma.

 

Le promësse ‘d Nosgnor

 

Për preghé coma ch’as deuv, a venta ch’i conossoma le promësse ‘d Nosgnor.  Costa-sì a l’é n’àutra bon-a rason ch’i l’oma da manca dla Bibia. La Bibia a l’é na bon-a neuva tut’antegra, l’Evangel. Ant la Bibia Nosgnor a promet Chiel medésim. Chiel a veul esse ‘l Dé dij chërdent e ‘d soe famije. Quand ch’a dà lë Spirit Sant, Dé a dà chiel medésim.  Coj ch’a chërdo a diso: “Nosgnor a l’é nòst Dé e nojàutri i apartenoma a Chiel” (Salm 105:6-7; 100:3).

 

Nosgnor an promet ël përdon. Chiel a promet ëd benedì noi e nostra famija. Chiel a nunsia ‘dcò ‘n castigh a coj ch’as arfudo d’arconòsse soa sovranità e ch’a-j rendo nen ël servissi ch’a dovrìo deje.  I trovoma sossì vàire vire ant la Bibia, pr’ esempi an Surtìa 34:6-7. Ël fàit a l’é che nojàutri i meritoma pròpi gnente. I l’oma përdù tut, pura i dipendoma dël tut e për tut da Chiel. I dipendoma da col ch’i l’oma ofendù grev. Che Dé, malgré tut, a në smon-a soa misericòrdia a l’é quajcòsa ch’a dovrìa fene pròpi stupì e rend-ne vërgognos. Nojàutri i l’oma gnente da deje: i podoma mach arsèive. A l’é nen belfé da amëtt-lo. Sossì a l’é la rason përchè la vera preghiera a l’é pa ‘n belfé. S’is presentoma a Chiel con umiltà i faroma la dëscoerta che i arseivroma da Chiel motobin da pì ëd lòn ch’i l’avrìo pensà. I j’ero an faliment e an bancarota, ma grassie a soa misericòrdia i dventoma rich e i pijeroma part a l’ardità dël Crist (Roman 8:15-17).

 

Preghiera e arconossensa

 

Quand lë bzogn a l’é grand i l’oma l’inclinassion ëd preghé. An temp ëd guèra le gesie a l’ero pien-e ‘d gent an preghiera. Quand ch’a l’é vnuje la pas, a son pian pian svoidasse. Terminà ch’a l’era la mnassa ‘d guèra la preghiera a chita e a l’é dësmentià. Malgré lòn, la preghiera a veul ch’i dago sèmpre espression a l’arconossensa, ch’a-i sio sempre d’assion ëd grassie. A veul dì d’arsèive soe promësse, arsèive Dé medésim. A veul dì rësponde an continuassion a la Paròla ‘d Nosgnor. La preghiera a veul dì resté fedej a Nosgnor an tute le circostanse (At 4:29; Gioann 17:15-19; Maté 26:36-46).

 

La preghiera a l’é nen mach për nòstre necessità ‘d minca dì, a l’ha da manca minca dì d’assion ëd grassie. L’apòstol Pàul a fasìa mai manché ij sò mersì, ij sò grassie, an minca na soa preghiera. Cora che nòstre necessità a son grande e i pregoma sensa ringrassié Nosgnor, i l’oma ‘n problema (Efesin 1:15-18, Filipéis 1:3-6, Colosséis 1:3-10, 1 Thessalonicèis 5:16-18, Luca 17:11-19).


 

Domande ‘d revision për la Lession 3

 

La Bibia as dëspiega daspërchila

  1. Lòn ch’a veul dì Pero quand ch’a dis: “Ëd pì, i l’oma la paròla profètica ch’a l’é dël tut degna ‘d fiusa. I feve bin a dejla da ment coma ch’ i farìe con na lus ch’a fà ‘d ciàir ant un leugh ëscur” (2 Pero 1:19).

  2. Lòn ch’a dis Pàul dla Bibia an 2 Timòt 3:16?    

  3. La Bibia a l’é stàita scrivùa da d’òm, ma, an efet, a l’ha n’àutr autor. A l’é stàita “ispirà”. Lòn ch’a veul dì?

 

 

N’umanità ch’as divid an dòi

  1. Përché Nosgnor a l’ha arfudà l’oferta ‘d Cain e a l’ha acetà cola d’Abel (Ch’as vëdda ‘dcò Ebrèo 11:4).

  2. An Génesi 4:23 i podoma lese la càntica ‘d Lamech. Coma dovrio nojàutri cristian consideré cola sòrt ëd paròle? (Ch’as vëdda Maté 18:21-22; Roman 12:17-21).

  3. Lese Roman 3:9-20. Un chërdent an chiel a l’é nen “mej” che un ch’a chërda nen. Cola ch’a l’é, contut, la diferensa an tra ij doi?

 

La preghiera a l’é pa tant belfé

  1. Lòn ch’a veul dì “preghé ant ël nòm ëd Gesù”?

  2. Përchè i l’oma da ciamé a Nosgnor ël përdon dij nòstri pëccà si vorsoma preghé coma ch’as deuv?

Dé, an soa sapiensa, an dà nen sempre lòn ch’i-j ciamoma. Lòn ch’a l’é che Chiel an dà sempre quand ch’i-j lo ciamoma? Ch’as vëdda Salm 32:5; Isaia 1:18 e Luca 11:13.

 

Comments (0)

You don't have permission to comment on this page.