pms 3-1


Lession 2-3 < > Lession  3-2 

 


Un cadò dal cel - Përchè i l’oma da manca dla Bibia - Na série ‘d 25 lession an sla dotrin-a cristian-a ch’as fonda an sla Bibia, intèisa për ij prinsipiant, ch’a l’ha ‘l but ëd giuteje a amprende dël pì grand cadò ch’i l’oma arseivù da Nosgnor


Risultati immagini per explaining the bible

 

La Bibia as dëspiega daspërchila

 

As peul lese la Bibia an tante manere diverse. Na manera pitòst ùnica a l’era cola ‘d col òm ch’a l’avìa lesula sensa interussion da la prima a l’ùltima pàgina e, damentre ch’a la lesìa, a contava. A la fin a l’avìa calculà che la Bibia a conten 3.500.000 caràter, 770.000 paròle, e che ‘l tèrmin “Signor” a na seurt 6.855 vire, e tanti d’àutri fàit parèj. Nojàutri i arcomandoma nen ëd lesla an cola manera-lì. La Bibia a l’é pa ‘n lìber d’enigmistica, e gnanca ‘n test për savant ëd religion, e pa gnanca ‘n romanz religios. J’ebréo e ij cristian a fortisso che la Bibia a l’é la Paròla ‘d Nosgnor Dé, che pr ‘ ël mojen ëd la Bibia Dé medésim an parla.

 

La Paròla ‘d Nosgnor

 

La Bibia a l’é pa na série ‘d test incoerent, dësgiontà l’un da l’àutr. Nosgnor an parla an minca na soa pàgina. Chiel a parla pr’ël mojen ëd profeta, evangelista e apostoj. Tut lòn ch’i trovoma ant la Bibia a l’é colegà, an relassion: cola-lì a l’é la rason ch’i podoma nen lese un dij sò vers in isolament da j’àutri test. Tut lòn ch’a dis la Bibia a l’è stàit scrit sota la supervision e guida ‘d Nosgnor. Tut lòn ch’i-i trovoma a l’é soa Paròla. Coma peudomne savèjlo? A-i è na sola rëspòsta a sta question: a l’é la Bibia midéma ch’a lo fortiss. I soma nen nojàutri, esse uman, ch’i diciaroma ch’a l’é ‘n lìber sant. A l’é nen nojàutri chi la elevoma al rangh ëd Paròla ‘d Nosgnor. A l’é la Bibia midéma ch’a lo fortiss an vàire leugh. Sté a sente, ò pòpol, a l’é Dé ch’av parla: “Scota, Israel” (Deuteronòmi 6:4). N’esempi ‘d pass parèj a peudo esse trovà ant l’epìstola a j’Ebréo, anté che lë scritor a fà ‘d sitassion da le professìe ‘d Geremìa  (Ebréo 10:16-17; cfr. Geremìa 31:33,34). As podrìa bin ëspetesse che na tal sitassion as anandièissa con: “An Geremìa i podoma lese lòn ch’a séguita”. No, lolì a l’é pa ‘l cas. i trovoma quajcòsa ‘d diferent ëd pianta. I trovoma: Fin-a lë Spirit Sant a na dà soa testimoniansa, përchè chiel a dis…”. E peuj la sitassion da Geremìa a ven dòp. Tut sossì a veul dì che lë Spirit Sant, ch’a l’é Dé midem, a l’avìa dit cole paròle për ël mojen ëd Geremìa. A j’ero bin sicur le paròle ‘d Geremìa, ma an ùltima anàlisi a son le paròle ‘d Nosgnor.

 

Paròle d’òm?

 

A-i é mach doe possibilità: 

 

- la Bibia a l’é pa nen degna ‘d fiusa. A podrìo essje quajvòta d’afermassion vere o ch’an giuto, ma ant l’ansema a l’é pien-a ‘d fantasìe da masnà e fin-a ‘d rasonament fàuss. O la Bibia a conten mach d’opinion uman-e, o 

- la Bibia a l’é degna ‘d fiusa. I acetoma la Bibia coma ch’as presenta, visadì coma ‘n lìber anté che Dé midem a parla a j’uman, coma Paròla ‘d Nosgnor.

 

Cola ch’a l’é, antlora, l’afermassion la pì giusta? Coma ch’i l’oma dìt, a l’é cola ch’a dis che la Bibia a l’é la Paròla ‘d Dé. Ma podomne “prové” ch’a l’é pròpi parèj? Nò, s’i vorsoma “provela” con j’argoment dla crìtica fondà an sij presupòst dël rassionalism materialista modern. I lo podoma s’i rasonoma da la prospetiva ‘d fede dla Bibia midema. A l’é për fede ch’i savoma che la Bibia a dis la vrità, ch’a l’é la Paròla ‘d Nosgnor (Ebréo 11:1). An soa scontra litra, l’apòstol Pero a scriv a riguard ëd l’esperiensa ch’a l’é arportà an Maté 17 (2 Pero 1:16-21). Ansema a Pero, Giaco e Gioann, Nosgnor Gesù Crist as trovava an s’ un mont ant ël desert. Pero a scriv: Përché quand ch’i l’oma dave a conòsse la potensa e l’artorn ëd Nosgnor Gesù Crist, i soma nen andàit dapress a ‘d fàule inventà da queidun, nò, nojàutri i soma stàit testimòni diret ëd soa grandeur, përchè chiel a l’ha arseivù onor e glòria da Nosgnor ël Pare, quand ch’a l’ha adressaje da la glòria magnìfica sta vos: “Sto-sì a l’é mè Fieul, col ch’am dà tanta sodisfassion”. I l’oma sentì pròpi con nòstre orije costa vos ch’a vnisìa dal cel quand ch’i j’ero con Chiel an sla montagna santa. Ëd pì, i l’oma la paròla profètica ch’a l’é dël tut degna ‘d fiusa. I feve bin a dejla da ment coma ch’ i farìe con na lus ch’a fà ‘d ciàir ant un leugh ëscur, fin-a ch’a ven-a la primalba e la stèila matinera as leva an su vòsti cheur. Dzortut, i feve bin a ‘rconòsse sos-sì: gnun-a professìa dla Scritura a l’é mai vnùa da l’imaginassion dël profeta, përchè gnun-a professìa a l’é mai nassùa da la volontà uman-a, ma dj’òm a l’han parlà da part ëd Nosgnor dòp d’avèj arseivù l’impulsion ëd lë Spirit Sant”

 

Con ël termin “professìa”, Pero a ‘ntend ël Testament Vej antregh. Chiel a acetava tùit ij liber ëd la Bibia tanme Paròla ‘d Nosgnor, e l’istess a fasìa Nosgnor Gesù Crist. Pero a savìa che tut lòn che së lìber a diso an sël Crist, a l’era ver e sicur. Con cola vos dël cel ch’a l’avìa sentì, chiel a l’era dventà ancora pì sicur ëd la vrità ‘d cola Paròla. Ël dubi, për chiel a l’era pì nen possibil. Le professìe a son mai ‘l prodòt ëd la ment ëd l’òm. A l’é ‘dcò vera che le professìe a son ëstàite scrite da òm coma Mosè, Isaìa o Esechiel, ma lòn ch’a l’han ëscrit a l’era pa l’arzultà ‘d soa volontà o capacità ‘d lor. Lor a j’ero possà a scrive për lë Spirit Sant e a parlavo për comand ëd Nosgnor Dé. Lor a j’ero guidà e ancoragià da Chiel. A l’é parèj che j’autor uman a travajavo sèmper sota la diression ëd Dé, ël  Grand’ Autor ëd la Bibia.

 

Tut sossì a veul dì ch’i dovoma traté la Bibia con riverensa e rispèt. Dé a parla e nojàutri i l’oma da lasselo parlé. A veul dì ch’i l’eve da sté a sentilo con passiensa e ‘d lege con atension e bel deuit. A-i é sèmper la tentassion ëd dovré la Bibia pr’ ij nòstri but. Quand ch’av conven, i l’avreve fàcil l’inclinassion a buté ant la Bìbia vòstre idèje, a lesla conform ai vòstri presupòst o pregiudissi, a buteje andrinta lòn ch’a-i é pa! Sossì a càpita fin tròp dëspess. Tutun, i l’oma pa da dëspieghé la Bibia second ij nòstri gust o idèje. La Bibia as dëspiega daspërchila e cola-lì a l’é la régola che tuti nojàutri i l’oma da andeje dapress. D’àutra part, a-i son ëd ròbe che nojàutri i podoma nen sèmper dëspieghé o ch’an ësmijo dròle o nen giuste. An col cas-lì ël problema a sta pa ant la Bibia, ma an noi medésim, an nòstre conossense limità. An tùit ij cas i acetoma lòn che la Bibia a dis, bele s’i na comprendoma nen quajcòsa. A-j doma fiusa, o për dila mej, i doma fiusa a Dé ch’a l’ha ispirala.