Lection 3-2 < > Lection 4-1

Un dono del celo - Le necessitate del Biblia - Un serie de 25 lectiones super le inseniamento del fide christian que se basa completemente sur le Biblia intendite pro comenciantes  pro adjutar les in apprender del plus grande dono que nos recipeva de Deo

Precar es difficile

Precar non es un parlar a se ipse, un sorta de meditation. No, precar es adressar se a un persona vivente, Deo, e, pro adressar se a Deo, on debe primo cognoscer le, cognoscer su character e voluntate. Alicuno poterea certemente non cognoscer Deo, ma alora su prime precaria deberea esser: “Deo, io volerea cognoscer te”. Solmente deinde ille poterea peter le qualcosa e dicer le: “Il me pare que mi requesta es compatibile con tu voluntate revelate, io te lo submitte e, si tu es de accordo, io volerea que tu me lo satisface”. 

Quando nos comencia cognoscer Deo, nos tosto va apprender que Deo non es a nostre servicio, ma que nos es vocate a servir Deo. In omne caso Deo commanda nos de precar. Como es illo possibile?

Precar secundo su voluntate

In su prime epistola, le apostolo Johannes scribe que Deo responde favorabilemente a nostre precaria quando nos preca secundo Su voluntate: “quandocunque nos pete alique secundo su voluntate, ille audi nos” (1 Johannes 5:14). 

Aliquando nos audi dicer que le necessitate insenia nos a precar, ma alora nos preca solmente quando nos necessita alique. In ille caso Deo es considerate sicut un mago, “un fortia” que nos invoca solmente pro facer nos exir de situationes enoiante. In realitate, faciente assi, nos pete Deo de servir nos. Le Biblia dice que nos debe servir Deo, e non le contrario. No, il non es le necessitate que insenia nos a precar. Il es Deo qui dice nos de precar, proque precar e como precar. Ille vole que nos le recognosce como le Creator que governa omne cosa. Ille vole esser recognoscite como le Patre que se occupa de su filios. Le question, assi, non es lo que nos reputa necessari pro nos, ma lo que Deo dice que il es necessari a nos. Lo que concerne le precaria non lo trova alsi in le Biblia.

Le precaria e le Lege

Le Israelitas del Vetule Testamento cognosceva lo que es le voluntate de Deo ex le Lege que Ille les habeva date, e que es resumite in le Dece Commandamentos (Exodo 20:1-17 e Deuteronomio 5:6-21). Ille Lege, originalmente scribite sur duo tablettas de petra, esseva conservate in le Arca del Alliantia e proclamate de Deo ipse. Esque nos debe ancora conformar nos a ille Lege? Que ha isto a que facer con le precaria? Il poterea parer nos que le precaria e le Lege es in opposition. Quando vos pensa a “lege” vos tosto pensa a lo que vos pote o non pote facer. Un lege restringe vostre vita. Del altere latere, le precaria es alco differente. Illo veni de vos. Nonobstante isto, precaria e lege non es in opposition le un al altere. Nos poterea mesmo dicer que si nos non cognosce le lege, o voluntate de Deo, nos non precarea debitemente.

A prime vista alicun del Commandamentos non pare esser multo urgente. “Non va assassinar” (io nunquam assassivava alicuno); “non va committer adulterio” (hodie pro multes isto es un difficultate, totevia io ama mi uxor o marito); “Non va robar” (io non es un fur); “Non va render false testimonio” (io nunquam pareva ante un judice). Le Biblia, tamen, non concorda con vos. Ille qui odia su proximo es un assassino. Jesus Christo diceva que quicunque reguarda un femina maritate con plus que un interesse ordinari, jam ha committite adulterio con illa in su corde (Mattheo 5:17-48). Que dicer a proposito del quinte commandamento: “Va honorar tu patre e tu matre”? Del Biblia il deveni clar que iste commandamento se refere a omne sorta de relationes: “marito e uxor”, “patron e servo”, “governamento e subjectos” (Ephesios 5:22-6:20 e 1 Petro 2:13-3:7). Le Biblia non lassa alicun dubitas sur le facto que le Lege de Deo es multo exigente.

Totevia, il ha multe personas qui reputa que quando il se tracta del Lege de Deo, illes trova se bastante ben conforme a illo. Illes es satisfacite del maniera con le qual illes vive e que Deo alsi es satisfacite de illes. Le Biblia, tamen, non rende iste question equalmente facile. Illes qui dice de observar le lege ma infringe mesmo un de ille commandamentos, es culpabile de haber infringite tote le lege: “Quicunque observa tote le Leges excepte uno, es tanto culpabile como le persona que infringeva tote le leges de Deo” (Jacobo 2:10). Un persona que assassina ma non committeva adulterio, non pote dicer que ille peccava contra un commandamento. Il non ha commandamentos separate. On non pote divorciar le uno del altere. Le integre Lege es un Parola de Deo. Illo es un voce e illes qui disobedi solmente in un puncto del Lege disprecia Deo e non respecta su Lege. Jesus resumeva le Lege in iste maniera: “Va amar le Senior tu Deo con tote tu corde, con tote tu anima e con tote tu mente’. Isto es le plus grande e prime commandamento. Le secunde es simile a isto. ‘Va amar tu proximo sicut te ipse’. Tote le Lege e le Prophetas depende de iste duo commandamentos” (Mattheo 22:37-40). Lo que Jesus diceva hic non esseva del toto nove. In le passato isto esseva registrate in Deuteronomio 6:5 e Levitico 19:18.

Le espavento de nostre vita

Nemo pote observar le Lege de Deo completemente pro le corruption que le peccato causava in nostre natura. Inevitabilmente, assi, omnes pecca contra iste Lege e contra Deo omne hora, omne die. Nos non pote de facto observar completemente mesmo un de iste commandamentos. Iste facto es vermente espaventabile. On dice que ubi omnes es transgressores nemo essera punite. Isto non es del toto ver. Nos omnes es subjecte al judicio de condemnation de Deo e le consequentias negative venira sin retardo. Si vos vide le veritate de iste affirmationes il es bon, proque, renunciante a omne illusion, vos vide quanto tragic sia le condition human, e vos es in le condition melior pro vider e acceptar le solution que Deo nos presenta in le Evangelio. 

Le Lege justemente nos espaventa, ma pro nos il ha sperantia, nam pro cata acto de disobedientia il ha un possibilitate de pardono e de rehabilitation. Nos pote precar ut Deo da nos le plen persuasion de nostre condition de peccato e de condemnation insimul al gratia del repententia per le obra efficace del Spirito Sancte. Nos pote precar pro reciper le gratia del pardono; nos pote precar ut Deo monstra nos como nos pote esser salvate gratias a Jesus Christo (Luca 11:9-13; Romanos 8:14,15; Galatas 4:6). 

In ultra a isto, nos deberea recurrer al Biblia e leger lo cata die con reverentia, con attention, con effortio personal. Il es ex isto que facera fluer in nos le desiro de observar le Lege de Deo, que es bon e juste. Quando nos pete a que le Parola de Deo e le Spirito guida nos e adjuta nos, nostre timor evanescera. Le Lege non terrificara nos plus e nos essera recognoscente pro illo.

Le potentia de Deo

Sovente nos es plen de anxietates e inquietudes. Il non pare haber un termino a nostre difficultates ma, nonobstante, a nos le anxietate non es permittite. Le anxietate non es un responsa appropriate, non in tempore de guerra, ni in le maladia, ni quando nos es sin empleo, ni quando vos vide quanto parve sia le ecclesia e quanto grande es le mal in le mundo. Le discipulos de Jesus esseva sovente inquiete. Que face ille con su discipulos in occasiones como istos? Ille adressa lor attention al potentia de Deo. Illes les adressa assi: “oh gente de pauc fide” (Mattheo 6:25-34) proque illes habeva un conception troppo limitate de lo que Deo es, pote e vole facer. Nos non pote haber un conception troppo exaltate de Deo, ma sovente nos pensa a Deo in terminos troppo limitate. Pote Deo facer toto, omne cosa? Si, Ille lo pote o, il es melior dicer, no. Ille non pote mentir. Ille non pote denegar se mesme (1 Samuel 15:29; 2 Timotheo 2:13). Ille non es despotic, ma es omnipotente. Deo es potente a facer lo que ille promitteva. On pote vider isto clarmente in Psalmo 33 e 131.

“Pete, e a vos essera date; quere e vos trovara; colpa al porta e a vos illo essera aperite. Nam tote illes qui pete recipe; e qui quere trova e colpante il essera a vos aperite” (Mattheo 7:7-8).

In le linguage de hodie illo significa: preca usque vos recipe lo que vos peteva; cerca usque tu lo trova; continua colpar al porta usque illo essera aperite. Non dubita. Non pensa que il es sin utilitate, quia tu preca Deo, le Omnipotente. Ille es le Patre omnipotente qui non quita su infantes in le frigido si illes le honora. Preca! Quere! Colpa! Quare Deo lassa aliquando nos expectar? Proque ille non es un suppletor que simplemente recipe ordines. Nos non pote ordinar. Nos pote peter, implorar, ...e confider. Deo vole que nos confide in Ille quia ille es fidel, quia ille es digne de fiducia. Indubitabilemente ille audi e exaudi si Ille lo reputa convenibile.

Le promissas de Deo

Pro precar ben on debe cognoscer le promissas de Deo. Ecce un altere ration pro le qual nos debe leger le Biblia. Le Biblia integre es bon nova, Evangelio. In le Biblia integre Deo promitte Se mesme. Ille vole esser le Deo del credentes e de lor familia. Ille dona Se ipse. Ille dona le Spirito Sancte (Genesis, 17:7; Exodo 20:1; Luca 11:13). Ille qui crede dice: “Le Senior es nostre Deo e nos pertine a Ille” (Psalmo 105:6,7; Psalmo 100:3).

Deo promitte nos le pardono. Ille promitte de benedicer nos e nostre familia. Ille annuncia alsi un punition pro illes qui refusa su sovranitate e servicio. Vos pote trovar isto mentionate plure vices in le Biblia. Lege, p. ex. Exodo 34:6-7. Nos non merita alique. Nos perdeva toto. Nos depende de Ille que nos gravemente insultava. Si vos comprende isto plenmente, vos non potera evitar de esser stupefacte e consternate pro isto. Quia Deo offere nos su misericordia. Ille se presenta a nos a que nos vadera a Ille. Le precaria es le cosa le plus difficile in le mundo. Vos ha nihil a offerer, vos pote solmente reciper. il non es facile pro nos, esseres human, reciper e recognoscer que nos non merita nihil. Le resultato de isto es, tamen, que nos va reciper multo de plus de lo que nos pensava. Un persona que face bancarupta deveni grandemente ric proque ille es appellate herede de Deo e coherede de Christo (Romanos 8:15-17).

Precaria e recognoscentia

Quando vostre necessitates es desperate vos es inclinate a precar. Durante guerras le ecclesias esseva plen. Con le venita del pace, lentemente illos se vacua. Quando le menacia del guerra es terminate, mesmo le precaria cessa e es oblidate. Nonobstante, le precaria require constante actiones de gratias. Illo significa reciper su promissas e assi reciper Deo ipse. Illo significa continuemente responder al Parola de Deo. Le precaria significa remaner fidel a Deo in omne circumstantias (Actos 4:29, Johannes 17:15-19, Mattheo 26:36-46).

Le precaria non es solmente pro nostre necessitates quotidian, illo require actiones de gratias quotidian. Il es super toto le apostolo Paulo a scriber de isto. Ille nunquam precava sin regratiar Deo, e ille nunquam regratiava Deo sin precar. Quando nostre necessitates es grande e nos preca sin regratiar Deo, sin dubita il ha in nos problemas a solver (Ephesios 1:15-18, Philippenses 1:3-6, Colossenses 1:3-10, 1 Thessalonicenses 5:16-18, Luca 17:11-19).

Questiones pro le Lection 3

Le Biblia se explica per se ipse

1. Que intende Petro dicer con: “nos ha le solide fundamento del parolas del prophetas. Vos face ben de audir los con attention, proque illos es como un lumine que resplende in un loco obscur” (2 Petro 1:19)?

2. Que dice Paulo super le Biblia in 2 Timotheo 3:16?

3. Le Biblia esseva scribite per homines, ma, de facto, il ha un altere autor. Illo esseva “inspirate”, como aliquando se dice. Que significa isto?

Un humanitate fracturate

1. Quare Deo refusava acceptar le offerta de Cain e acceptava illo de Abel (vide alsi Hebreos 11:4)?

2. In Genesis 4:23 nos pote leger le canto de Lamech. Qual deberea esser le attitude de un christiano verso iste sorta de parlar? (Vide Mattheo 18:21-22 e Romanos 12:17-21).

3. Lege Romanos 3:9-20. Un credente, in se ipse, non es “melior” que un persona incredule? Qual es, tamen, le differentia inter un persona que crede e un que non crede?

Precar es difficile

1. Pote vos explicar lo que significa “precar in le nomine de Jesus”?

2. Quare nos deve, si nos vole precar ben, peter le pardono de nostre peccatos?

3. Deo, in Su sapientia, non semper da nos lo que nos le peteva. Que es lo que sempre ille da nos quando nos lo pete? Vide: Psalmo 32:5; Isaia 1:18; e Luca 11:13 inter alteres.